Z niecierpliwością wyczekiwałem mojej próbki. To mój debiut jeśli chodzi o recenzję tytoniu, a o żadną do tej pory się nie pokusiłem ze względu na fakt, że palę rzadko – góra raz, może dwa razy w tygodniu. Zazwyczaj mojemu paleniu towarzyszą też różne czynności, nie potrafię po prostu obchodzić się z fajką z należytym pietyzmem,…
Pamiętam jak jakiś czas temu (tutaj, na fajka.net.pl) prowadzono dyskusje na temat: ile należy wypalić tytoniu aby napisać rzetelną recenzję. No więc ile potrzeba? Według mnie to zależy od konkretnego blendu. Są tytonie, które poznajemy po wypaleniu dwóch, trzech fajek, a są takie dla których trzeba poświęcić więcej czasu. Można się również zastanawiać nad sensem…
Przed paleniem (uwagi wstępne) Po kilku dniach niecierpliwego oczekiwania na próbkę tytoniu wreszcie, za pośrednictwem kuriera, trafiła ona w moje ręce. Po otwarciu paczuszki mój zmysł wzroku rozpoznał ów obiekt, natomiast zmysł węchu potwierdził przypuszczenia. Tytoń ładnie pachniał, mimo iż nie mam dużego doświadczenia w mieszankach virginiowych, ten zapach rozpoznałem od razu. Lekko słodkawy aromat,…
Otrzymany tytoń miał formę broken flake, płatki z tych krótkich, równiutko ciętych. Inspekcja okiem nieuzbrojonym ujawnia dwie frakcje: jaśniejszą, dzielącą się dość łatwo na źdźbła, ze sporym udziałem drobnych żyłek, oraz bardzo ciemną, tworzącą zbite kompleksy bez wyróżniających się włókien. Ciemnych jest 50% albo i więcej, na oko trudno ocenić. Hasło akcji-recenzji „Va+coś” przekształciło mi…
Tytoń przyszedł w strunowej torebce w formie broken flake. Płatki lekko rozbite ale i takie w całości. Dziwne było to, że miały długość ok. 3 cm (do tej pory nie spotkałem się z takim krótkim cięciem). Nie wiem, czy organizator przyciął, by utrudnić identyfikację sekretnej próbki, czy takie były oryginalnie. Wilgotność: zdecydowanie właściwa. Gotowy do…
W Londynie byłem dosłownie przez chwilę. Pamiętam przede wszystkim tłum ludzi na lotnisku oraz moją samotną obawę przed nimi. Nie bałem się ich dosłownie, nie jestem też mizantropem. Po prostu Londyn był przystankiem przesiadkowym, a zarazem pierwszym miejscem na Wyspach Brytyjskich, na których miałem żyć przez jakiś czas, by zarabiać na kieliszek czarnego chleba. Miałem…
Jeśli ktoś chciałby poznać moją opinię, najtrudniej napisać recenzję wyśmienitego tytoniu. Produkty ubogie jakościowo są stosunkowo wdzięczne do znęcania się, średniaki również opisuje się łatwo, bo nieźle poddają się analizie. Za to świetne smakołyki – zgroza! Ciężko przekuć wrażenia w słowa.
Postanowiłem ze swoich doświadczeń rozwiać pewną wątpliwość co do różnicy pomiędzy onym Erinmore Flake, a jego wersją Mixture. Przytoczę najsampierw moje obiekcje co do Mixtury, które zamieściłem na FMS: „Tragiczny burley i piekielne papierosy. Jego chwała i legendarny żywot dla mnie kończyły się po podpaleniu. Czuć tam jakieś kwaski i jakąś lekką słodycz oraz powiew…
Szkoci to naród posiadający kilka interesujących rzeczy. Pierwszą z nich stanowi szkocka, oryginalna whisky, choć co prawda niektórzy nie przepadają za jej smakiem. Drugą może być muzyka – celtycka, folkowa – ciekawa dlatego, że inna. Jest w niej coś smutnego, ale i radosnego zarazem. Trzecią jest Scottish Cake od Roberta McConnella. Co prawda aktualnie Scottish…
Będąc fajkową nowością spotkałem się z metaforą, iż ćmić fajkę, to tak, jak całować kobietę. Należy być delikatnym, ale stanowczym. Nie należy się spieszyć, liczy się odpowiednie podejście. No i byłem delikatny, stanowczy, ale nie spieszyłem się, podchodziłem zaś nad wyraz ostrożnie, z respektem. Tylko, że ten „związek” już okrzepł i niekoniecznie czuję potrzebę kontynuowania…
Kolejny Fribourg & Treyer, kolejna virginia, tym razem określona nazwą Vintage (tutaj Rheged może zamlaskać). Tytoń w formie flake – ładne, równo pocięte, szerokie płatki. Na sucho wyczuć można rodzynki, jakby migdały i…porzeczka? Jeżyna? Przypomina mi to gawithowski Fire Dance Flake, jednak słabszy i bardziej naturalny. Jak bardzo delikatny scented. W smaku jednak jest to…
Serii ciąg dalszy. Tym razem na tapecie wylądował Fribourg & Treyer Golden Mixture, kolejna Virginia w czystej postaci, tym razem mieszana przez Imperial Tobacco. Niewiele da się powiedzieć o tym blendzie. Jest aż nazbyt poprawny. Bardzo przypomina mi Virginię Zaire od Dan Tobacco. Wilgotność w sam raz, forma cięcia nie wymaga rozdrobnienia – czyli od…
Jako wielki wielbiciel zwykłych „kartofli” (a czasem także „kiełbasy zwyczajnej”!), postanowiłem umilić sobie życie. Mój gust (mało wyrafinowany), a także intuicja (równie nijaka), podpowiedziały mi jakiś rok temu, abym swoje ulubione tytonie schował do ciemnej szafy. Choć ciężko mi się opanować i chociażby raz na dzień nie spróbować „ziemniaków”, tym bardziej, iż mały zapasik zawsze…
Jeśli komuś żal zeszłego lata (mi niekoniecznie) i życzyłby sobie, aby przez jego okno jeszcze przynajmniej raz zajrzało słońce, powinien zaopatrzyć się w Virginie Zaire. To prawdziwie letni tytoń, który rozjaśni jesienne, a zapewne również zimowe, według niektórych ponure, dni, a także osłodzi czas oczekiwania na kolejną ciepłą porę roku.
The JOLLY JOKER. Niemiecka mieszanka od Dan Tobacco. Najpierw przyjrzyjmy się grafice na pudełku – stylizowana na Jokera z talii kart. Joker gra na nosie dając znak, że zrobił małego psikusa. A i owszem, ale o tym za chwilę… Spójrzmy na marketingową notkę na odwrocie pudełka – Czarno-złota mieszanka z dodatkiem aksamitnie miękkiego Black Cavendisha,…
Najnowsze komentarze