Czarny Cavendish nie jest Czarnym Ludem przez fakt zaklasyfikowania go do tej grupy. Niektóre blendy smakują mi na tyle, by zakup powtórzyć, niektórych nie kupię już nigdy więcej, ale zdarzają się też takie, które powodują moją wściekłość i odbierają mi zdrowy rozsądek.
Alberto Bellini: Pozbądźmy się mylnych wyobrażeń, wszak wszystkie tytonie bazowe są produkowane w różnych poziomach jakości. Niektóre są wyśmienite, inne słabiutkie, aromatyzowane lub nie, ale nie dzielmy ich na „winne” i „niewinne”. Uważam cavendish za jeden z tytoni bazowych, mimo że nie jest to poprawne z botanicznego punktu widzenia.
Dla mnie to coś najbardziej stałego na tytoniowym rynku. Mac Baren Mixture Scotish Blend jest ode mnie o rok młodszy. Wypuszczono ją na rynek w 1958 roku. Pamiętam go jeszcze z najdawniejszego dzieciństwa. Popalał go w tajemnicy przed wszystkimi mój dziadek...
Są takie tytonie, do których nie sposób się nadmiernie przyczepić, ale i nie da rady powiedzieć o nich zbyt wielu pochlebnych rzeczy. To solidne średniaki, produkty, które zachwycają przy pierwszym paleniu, a potem zaskakująco szybko potrafią znużyć. Mimo tego uważane są (całkiem słusznie) za dobre jakościowo. Taki właśnie jest Timm No Name, ze stajni Dan…
Marketingowcy Planty opisują Holger Danske Original Honey Dew następująco: "Mieszanka złotej Virginii z Północnej Karoliny i Zimbabwe z tureckim Orientem, lekko aromatyzowana naturalnymi substancjami i miodem z Jukatanu." Moc łagodna, średnio aromatyczny o przyjemnym dla otoczenia zapachu...
Tytoń, który dostał kilka fatalnych opinii na tobaccoreviews. Aż go kupiłem, bo wyraźnie były pisane praz recenzentów należących do Frakcji Tępicieli Aromatów. Ich bezlitosne krytyki bywają dla mnie najlepszą rekomendacją do spróbowania. I nie zawiodłem się - moim zdaniem, to znakomity tytoń. Jak mi się wydaje, jest dość naturalnie aromatyzowany...
Dość "trudny" tytoń. Do bardzo ostrożnego i powolnego palenia. Łatwo się "przeciąga", a przeciągnięty natychmiast gorzknieje. Ergo: pali się dość gorąco i ze sporą ilością kondensatu. Nie wiem, jaki powinien być koneser aromatów, ale do palenia Konesera potrzeba fajczarza z niezłym warsztatem, wyrobioną techniką.
Aromat aromatów, choć Niemcy zaliczają go do blendów, hm... naturalnych. Tytoń dla Kena, męża lalki Barbie. Virginia z Burleyem i dodatek podwójnie fermentowanego czarnego Cavendisha, czyli zaczyna się normalnie. Dodatek wina Barolo ze słonecznych winnic Italii... Fakt, daje się wyczuć leciusieńki muskacik...
Jedna z niewielu aromatycznych mieszanek w duńskim stylu, którą starannie wypala się do ostatniego źdźbła. Celem nadrzędnym dla Halberga, głównego blendera Mac Barena, było marzenie, by tytoń od początku do końca palenia utrzymywał zbliżony smak. I utrzymuje.
Najnowsze komentarze