Okropnie gorący dzień, samo południe. Żar leje się z nieba, nawet delikatne listki wierzby są przerażone bezwietrznym skwarem, nie śmiąc nawet się poruszyć. Przekręciłbym się w konwulsjach, gdybym spróbował w tak upalny dzień dotknąć chociaż puszki FVF czy Nightcapa. Na szczęście moje fajczarskie skłonności do eklektyzmu doprowadziły do tego, że nie posiadam jedynie mieszanek naturalnych…
W drugiej połowie XIX wieku bracia Friedrich i Heinrich Kapp zakładając swój tytoniowy biznes z pewnością nie przypuszczali, że stworzą coś więcej aniżeli zwykłą firmę. Nie mieli pojęcia także, że do tego sukcesu przyłoży swoją rękę ktoś jeszcze. Do ich siedziby mieszczącej się na Graffon Street w Dublinie wszedł Charles Peterson z nowymi, rewolucyjnymi planami…
Za nieco ponad tydzień nadejdzie kalendarzowa jesień, więc przyjdzie także odpowiedni czas na Autumn Evening ze stajni Cornell & Diehl. Piszący te słowa niestety ma problem. Otóż z pewnością należące do niego resztki tego tytoniu nie dotrwają owej pory roku. W gruncie rzeczy to nic złego. W końcu i tak piękną jesień mamy tego lata.
Artykuł Jacka o Ptaszku z Kentucky zachęcił mnie do skosztowania tego tytoniu. Z kolei Kentucky Bird zachęcił mnie do skosztowania innych wyrobów od A&C Petersena. W ten sposób przy akompaniamencie pochwał Pani z Trafiki nabyłem paczuszkę tego specyfiku.
W czym to nie pływało? Źródła podają, że chyba tylko w powietrzu, jak ptak, mówiąc metaforycznie. A, nie! Przepraszam. W powietrzu też – wszak właśnie nim było suszone. Tytoń ten kąpał się więc we wszystkim, co możliwe, aby został tym, czym jest. Niemniej jednak – warto go właśnie tak przyrządzać!
Ostatnimi czasy niezbyt wiele paliłem fajkę. Brak czasu, nawał obowiązków – służbowych, prywatnych. Parokrotnie podnosiłem na tym portalu kwestię, że pędzący wciąż do przodu świat nie sprzyja nawet chwilowemu relaksowi z fajką. Przerwa ta jednak posłużyła mi do lekkiego zrewidowania poglądów na tytonie. W ostatnich dwóch miesiącach jeśli już paliłem, to czystą virginię. Mam zachomikowane…
Ogromny, kryształowy żyrandol, wielka kolumnowa sala, a na środku Virginia i Latakia w prawdziwie namiętnym, soczystym tango, o nieco nieprzyzwoitym, trochę ulicznym charakterze. Mimo to wszystko wciąż po elegancku. Dla ospałych gości, spragnionych wrażeń, ale skutych sztywnymi nakazami etykiety, zawstydzonych pokazem, ale wpatrujących się z wypiekami na twarzach. W tle gra kapela – Burley szarpie…
Wbrew pozorom to nie jest tekst dla melomanów, a dla fajczarzy. Można przeczytać w Internecie wiele rad o tym, jakie fajki wybierać do konkretnych tytoni, a także o fakcie, iż do fajki, w której palone były aromaty, nie będzie pasować czysta Virginia. Rozwiążmy ten problem
Pierwszy raz skosztowałem Fire Dance Flake po wymianie próbek z jednym z forumowiczów - było to niespełna rok temu. Pamiętam, że tytoń ów wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Gdy niedługo po tym kupiłem całą puszkę, wciąż zachwycałem się jego aromatem, łatwością spalania i zapachem, jaki wokół siebie roztaczał.
Kiedy się czyta recenzje na Tobaccoreviews, to wielu z nas wykreśla jakąś mieszankę z zakupowych planów, jeśli w wypowiedziach kilka razy powtarza się termin "tongue bite". Czyli "gryzienie w język". Od pokoleń trwają próby wyjaśnienia tego zjawiska.
Przyznaję - mieszam firmowe blendy. Wbrew opinii wielu kolegów, którzy uważają, że mieszanki opracowywane są przez profesjonalistów, którzy zęby na tym zjedli. Tyle że ja mam za mało słoików po przetworach firmy Rolnik, a nie cierpię przechowywania raz otwartego tytoniu w nieszczelnych fabrycznych opakowaniach.
O Peterson De Luxe Mixture można niewiele ciekawego powiedzieć. Ot, kolejny aromat. Ani zły, ani dobry. Po prostu kolejny tytoń, który służy do palenia. Jest smaczny, ale bez wyrazu. Jest równy, ale niezbyt interesujący. Nie rozprasza palacza, ale i nie przykuwa uwagi. Według producenta De Luxe Mixture jest mieszanką dojrzałej virginii oraz Black Cavendisha. Virginia…
To pierwsza recenzja nie będąca recenzją. Recenzent bowiem stanął przed dylematem – bardzo chciał opisać swoje wrażenia z palenia Ser Jacopo English Mixture, ale nie jest w stanie. I to nie z jego winy. Obowiązek jednak obowiązkiem jest – recenzja musi zawierać tekst, że tak autor sparafrazuje Kasię Nosowską. I tak mamy artykuł, który będąc…
Ósemka jest mieszanką, przy smakowaniu której ulega korekcie oraz doskonaleniu nie tylko technika palenia i ćwiczenie odczuwania niuansów smakowych, ale uruchomione zostają racjonalizatorskie geniusze... Opowiem pewną historyjkę - otóż najsmaczniej mi się paliło moje ulubione aromaty w Falconach. Nie miałem pojęcia dlaczego...
Lubię się czasem „dopalić” papierosami. Staram się wtedy siebie wytłumaczyć, bo przecież po co mi to, skoro mam fajkę? To stary mechanizm psychologiczny – człowiek lubi usprawiedliwiać swoje słabości, umniejszając przez to wyrzuty sumienia. Najczęściej wymawiam się tym, że zbyt lubię swoje Zippo, aby po prostu stało nieużywane na półce. To jednak tylko pretekst. Tak…
Najnowsze komentarze