Ustawa antyfajczarska *całość

10 marca 2010
By

Wczoraj na stronach sejmowych ukazał się tekst ustawy antynikotynowej, który skierowany został do Senatu. Niestety jest to tylko spis poprawek do obecnie obowiązującego aktu prawnego. I nie ukaże się on oficjalnie w postaci ujednoliconej – nawet po przejściu przez wszystkie instancje i prezydenckim podpisie, upływa z reguły kilka miesięcy do wydrukowania tekstu jednolitego w Dzienniku Ustaw.

A nam, prześladowanym, dyskryminowanym, sekowanym i w niedługiej perspektywie także ściganym oraz puszczanym z torbami przez Onych, zależy na tym, by wiedzieć o co w tym wszystkim chodzi. No to usiadłem i proszę… Oto tekst ogłoszony wczoraj…

A poniżej pełny tekst ustawy po uwzględnieniu poprawek. Jest to oczywiście materiał absolutnie nieoficjalny i opracowany kosztem dzisiejszej nocy i w takiej postaci ukazuje się publicznie po raz pierwszy. Na tekście ujednoliconej ustawy z 1995 r z poprawkami z roku 2003 naniosłem zmiany uchwalone przez sejm 4 marca. Niebieskim kolorem oznaczyłem części uchylone, czerwonym fragmenty uchwalone kilka dni temu na Wiejskiej. Jak sądzę, tak starannego opracowania nie mają jeszcze senatorowie.

Przypominam, że ustawa wciąż jest procedowana i na razie spokojnie możemy funkcjonować na normalnych zasadach. A potem i tak nas skrzywdzą na ile się da.

Nowa ustawa została ogłoszona w Dz. U.  14.05.2010r, a wchodzi w życie pół roku po ogłoszeniu. Ma dokładnie taką postać, jak ta ogłoszona przez nas 10 marca.

Tekst ustawy prywatnie ujednolicony

W celu przeciwdziałania uzależnieniu od używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ochrony zdrowia przed jego następstwami stanowi się, co następuje:

Art. 1. Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ochrony zdrowia przed następstwami używania tytoniu oraz mogą wspierać w tym zakresie działalność medycznych samorządów zawodowych, organizacji społecznych, fundacji, instytucji i zakładów pracy, a także współdziałać z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi.

Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) „tytoń” – rośliny tytoniowe uprawne rodzaju Nicotiana,

2) „wyroby tytoniowe” – wszelkie wyprodukowane z tytoniu wyroby, takie jak papierosy, cygara, cygaretki, tytoń fajkowy, machorka i inne, zawierające tytoń lub jego składniki, z wyłączeniem środków farmaceutycznych zawierających nikotynę,

3) „wyroby tytoniowe bezdymne” – wyroby tytoniowe przeznaczone do wąchania (tabaka), ssania, żucia lub wprowadzania do organizmu w innej postaci, z wyłączeniem środków farmaceutycznych zawierających nikotynę,

2) „wyroby tytoniowe” – wszelkie wyprodukowane z tytoniu wyroby, takie jak papierosy, cygara, cygaretki, tytoń fajkowy, machorka i inne, zawierające tytoń lub jego składniki, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających nikotynę,

3) „wyroby tytoniowe bezdymne” – wyroby tytoniowe przeznaczone do wąchania (tabaka), ssania, żucia lub wprowadzania do organizmu w innej postaci, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających nikotynę,

4) „rekwizyty tytoniowe” – artykuły i przyrządy przeznaczone do używania tytoniu, jak papierośnice, cygarniczki, bibułki papierosowe, urządzenia do zwijania papierosów, fajki oraz przybory do ich czyszczenia i nabijania, popielniczki, obcinacze do cygar itp. (z wyłączeniem zapalniczek i zapałek).

5) „reklama wyrobów tytoniowych” – publiczne rozpowszechnianie wizerunków marek wyrobów tytoniowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tytoniowe, nie różniących się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytoniowych, służących popularyzowaniu marek wyrobów tytoniowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy firmami zajmującymi się produkcją, dystrybucją i handlem wyrobami tytoniowymi,

5) „reklama wyrobów tytoniowych” – rozpowszechnianie komunikatów, wizerunków marek wyrobów tytoniowych lub symboli z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tytoniowe, nieróżniące się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytoniowych, służących popularyzowaniu marek wyborów tytoniowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy firmami zajmującymi się produkcją, dystrybucją i handlem wyrobami tytoniowymi,

6) „informacja o wyrobach tytoniowych” – informacja o markach wyrobów tytoniowych oraz o zawartości substancji szkodliwych, nie zawierająca przekazu zachęcającego do zakupu lub używania wyrobów tytoniowych, umieszczona wyłącznie w punktach sprzedaży tych wyrobów,

6a) „substancje smoliste” – surowy, bezwodny beznikotynowy kondensat dymu tytoniowego,

6b) „nikotyna” – alkaloidy nikotynowe,

6c) „tlenek węgla” (CO) – bezbarwny, bezwonny gaz, który powstaje w wyniku niepełnego spalania substancji organicznych, występujący w fazie gazowej dymu papierosowego,

6d) „dodatek” – wszelkie substancje lub składniki z wyłączeniem liści tytoniu lub innych naturalnych lub nieprzetworzonych elementów tytoniu używane przy produkcji wyrobu tytoniowego i obecne w gotowym wyrobie, nawet w formie zmienionej, uwzględniając także papier, filtr, farby i kleje,

7) „promocja wyrobów tytoniowych” – publiczne rozdawanie wyrobów tytoniowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premiowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, konkursów opartych na zakupie wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych.

7) „promocja wyrobów tytoniowych” – publiczne rozdawanie wyrobów tytoniowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premiowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, oferowanie wyrobów tytoniowych konsumentom po obniżonej cenie w stosunku do ceny wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym wyrobu, organizowanie konkursów opartych na zakupie wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych, bez względu na formę dotarcia do adresata,

8 ) „sponsorowanie” – wspieranie w formie finansowej lub rzeczowej działalności osób i instytucji, związane z eksponowaniem nazw produktów i firm handlowych oraz ich symboli graficznych,

9) „palarnia” – wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych pomieszczenie, odpowiednio oznaczone, służące wyłącznie do palenia wyrobów tytoniowych zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny w taki sposób, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.

Art. 3. Ochrona zdrowia przed następstwami używania tytoniu realizowana jest przez kształtowanie polityki zdrowotnej, ekonomicznej i społecznej, do której należy:

1) ochrona prawa niepalących do życia w środowisku wolnym od dymu tytoniowego,

2) promocja zdrowia przez propagowanie stylu życia wolnego od nałogu palenia papierosów i używania wyrobów tytoniowych,

2a) działalność wychowawcza i informacyjna,

3) tworzenie warunków ekonomicznych i prawnych zachęcających do ograniczenia używania tytoniu,

4) informowanie o szkodliwości palenia tytoniu i zawartości substancji szkodliwych na opakowaniach wyrobów tytoniowych i informacjach o wyrobach tytoniowych,

5) obniżanie norm dopuszczalnych zawartości substancji szkodliwych w wyrobach tytoniowych,

6) leczenie i rehabilitacja osób uzależnionych od tytoniu.

Art. 4. 1. Rada Ministrów ustala program określający politykę zdrowotną, społeczną i ekonomiczną, zmierzający do zmniejszenia używania wyrobów tytoniowych.

2. Rada Ministrów składa coroczne sprawozdanie Sejmowi z realizacji tego programu w terminie do 30 kwietnia.

3. Program, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany z budżetu państwa w wysokości 0,5% wartości podatku akcyzowego od wyrobów tytoniowych.
Art. 5. 1. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych poza pomieszczeniami wyodrębnionymi i odpowiednio przystosowanymi:

1) w zakładach opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2,

2) w szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych,

3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej, a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych – poza wyraźnie wyodrębnionymi miejscami.

Art 5. 1. Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych, z zastrzeżeniem art. 5a:

1) na terenie zakładów opieki zdrowotnej i w pomieszczeniach innych obiektów, w których są udzielane świadczenia zdrowotne,

2) na terenie szkół i placówek systemu oświaty, a także placówek opiekuńczo–wychowawczych, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej,

3) na terenie uczelni,

4) w pomieszczeniach zakładów pracy innych niż wymienione w pkt 1 i 2,

5) w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,

6) w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych,

7) w środkach pasażerskiego transportu publicznego oraz w obiektach służących obsłudze podróżnych,

8 ) na przystankach komunikacji publicznej,

9) w pomieszczeniach obiektów sportowych,

10) w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci,

11) w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

1a. Za wprowadzenie zakazu palenia tytoniu w miejscach, o których mowa w ust. 1, odpowiedzialny jest właściciel lub użytkownik obiektu.

1a. Właściciel lub zarządzający obiektem lub środkiem transportu, w którym obowiązuje zakaz palenia wyrobów tytoniowych, umieści w widocznych miejscach odpowiednie oznaczenia słowne i graficzne informujące o zakazie palenia wyrobów tytoniowych na danym terenie lub środku transportu, zwane dalej „informacją o zakazie palenia tytoniu.

2. W szczególnych przypadkach lekarz prowadzący leczenie może zezwolić pacjentowi przebywającemu w zakładzie opieki zdrowotnej na odstępstwo od zakazu palenia wyrobów tytoniowych.

3. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzeń, zasady dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na terenie podlegających im obiektów.

4. Rada gminy może ustalić, w drodze uchwały, dla terenu gminy inne niż wymienione w ust. 1 miejsca przeznaczone do użytku publicznego jako strefy wolne od dymu tytoniowego.

Art. 5a. 1. Właściciel lub zarządzający może wyłączyć spod zakazu określonego w art. 5 indywidualne pokoje w obiektach służących celom mieszkalnym (a w szczególności w hotelach, schroniskach, domach studenckich, domach zakonnych).

2. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzeń, szczegółowe warunki używania wyrobów tytoniowych na terenie podlegających im obiektów oraz środków przewozu osób, uwzględniając potrzebę zachowania miejsc pracy, nauki i służby jako stref wolnych od dymu tytoniowego oraz ochrony niepalących przed dymem tytoniowym.

3. Właściciel lub zarządzający może wyznaczyć palarnię:

1) w domach pomocy społecznej lub domach spokojnej starości,

2) w hospicjach,

3) na terenie zakładów opieki zdrowotnej,

4) na terenie uczelni, szkół i placówek systemu oświaty, a także placówek opiekuńczo-wychowawczych, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej,

5) w pomieszczeniach zakładów pracy innych niż wymienione w pkt 3 i 4,

6) w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,

7) w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych,

8 ) w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

4. Właściciel lub zarządzający lokalem gastronomiczno-rozrywkowym z co najmniej dwoma pomieszczeniami przeznaczonymi do konsumpcji, może wyłączyć spod zakazu określonego w art. 5, zamknięte pomieszczenie konsumpcyjne, wyposażone w wentylację zapewniającą, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.”;

Art. 6. 1. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych osobom do lat 18.

1. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych osobom do lat 18. W miejscu sprzedaży wyrobów tytoniowych umieszcza się widoczną i czytelną informację o treści: „Zakaz sprzedaży wyrobów tytoniowych osobom do lat 18 (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych)”.

1a. W przypadku wątpliwości co do pełnoletności kupującego wyroby tytoniowe sprzedawca może zażądać okazania dokumentu potwierdzającego wiek kupującego.

2. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych na terenie zakładów opieki zdrowotnej, szkół i placówek oświatowo-wychowawczych oraz obiektów sportowo-rekreacyjnych.

3. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych w automatach.

4. Zabrania się sprzedaży papierosów w opakowaniach zawierających mniej niż dwadzieścia sztuk oraz luzem bez opakowania.

5. Zabrania się sprzedaży detalicznej wyrobów tytoniowych w systemie samoobsługowym.

Art. 7. 1. Zabrania się produkcji i wprowadzania do obrotu wyrobów tytoniowych bezdymnych, z wyjątkiem tabaki.

2. (uchylony w 2003r.).

Art. 7a. Zabrania się stosowania w procesie produkcji wyrobów tytoniowych dodatków zwiększających właściwości uzależniające od nikotyny.

Art. 7b. Zabrania się umieszczania na opakowaniach wyrobów tytoniowych napisów, nazw, znaków towarowych oraz symboli i innych znaków sugerujących, że dany wyrób tytoniowy jest mniej szkodliwy niż inne.

Art. 8. 1. Zabrania się reklamowania i promocji wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych i produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu, a w szczególności:

1) w telewizji, radiu, kinach, zakładach opieki zdrowotnej, Szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych, w prasie dziecięcej i młodzieżowej, na terenie obiektów sportowo-rekreacyjnych oraz w innych miejscach publicznych,

2) w prasie innej niż wymieniona w pkt 1,

3) na plakatach, w tym plakatach wielko-formatowych,

4) w ośrodkach usług informatycznych.

2. Zabrania się sponsorowania przez firmy tytoniowe działalności sportowej, kulturalnej, oświatowej, zdrowotnej i społeczno-politycznej.

3. Zabrania się eksponowania w punktach sprzedaży przedmiotów imitujących opakowania wyrobów tytoniowych.

Art. 8a. 1. Producent lub importer wyrobów tytoniowych jest obowiązany do przedstawiania, nie później niż do dnia 31 grudnia każdego roku, wykazu wszystkich dodatków i ich ilości, używanych w danym roku do produkcji tych wyrobów tytoniowych, według marek i rodzajów. Pierwszy wykaz zawierający dodatki stosowane w 2004 r. przedstawia się do dnia 31 grudnia 2004 r.

2. Do wykazu, o którym mowa w ust. 1, producent lub importer dołącza oświadczenie uzasadniające stosowanie każdego dodatku w danym wyrobie tytoniowym oraz określające jego funkcje i kategorie.

3. Do wykazu, o którym mowa w ust. 1, producent lub importer dołącza wszelkie będące w jego posiadaniu dane toksykologiczne dotyczące stosowanych dodatków w postaci spalonej lub niespalonej, w zależności od sytuacji, ze szczególnym uwzględnieniem skutków zdrowotnych, w tym skutków uzależniających.

4. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany w porządku malejącym, według masy każdego dodatku zawartego w wyrobie.

5. Producent lub importer przedstawia wykaz, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, który podaje go do publicznej wiadomości w Dzienniku Urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, uwzględniając potrzebę ochrony tajemnicy handlowej producenta lub importera.

Art. 8b. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zażądać od producenta lub importera wyrobów tytoniowych wykonania określonych badań w laboratoriach kontrolnych w celu oznaczenia substancji innych niż wymienione w art. 2 pkt 6a–6c, emitowanych przez wyroby tytoniowe, oraz oceny wpływu tych substancji na zdrowie człowieka, z uwzględnieniem właściwości uzależniających poszczególnych substancji.

2. Badania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na koszt producenta lub importera wyrobów tytoniowych.

3. Wyniki badań, o których mowa w ust. 1, są przedstawiane ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, który uwzględnia je w informacji dla konsumentów, biorąc pod uwagę potrzebę ochrony tajemnicy handlowej producenta lub importera.

4. Informację, o której mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw zdrowia publikuje niezwłocznie po jej uzyskaniu w Dzienniku Urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia.

Art. 9. 1. Na każdym opakowaniu jednostkowym papierosów wprowadzanych do obrotu handlowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinny być w sposób widoczny, czytelny i trwały umieszczone:

1) dwa różniące się treścią ostrzeżenia przed szkodliwością używania tytoniu, jedno powszechne i jedno dodatkowe,

2) informacje o zawartości substancji smolistych, nikotyny i tlenku węgla w jednym papierosie.

2. Ostrzeżenia wymienione w ust. 1 pkt 1, sformułowane w języku polskim, zajmują powierzchnię nie mniejszą niż 30% jednej z największych płaszczyzn opakowania jednostkowego i nie mniejszą niż 40% drugiej z największych płaszczyzn opakowania jednostkowego.

3. Przepis ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio do innych wyrobów tytoniowych, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

4. Na opakowaniach wyrobów tytoniowych przeznaczonych do palenia, innych niż papierosy, występujących w handlu detalicznym, których najbardziej widoczne, największe płaszczyzny mają powierzchnie większe niż 75 cm2, teksty ostrzeżeń o szkodliwości zajmują powierzchnie nie mniejsze niż po 22,5 cm2 na każdej z tych płaszczyzn.

4. Na opakowaniach wyrobów tytoniowych przez­na­czonych do palenia, innych niż papierosy, występujących w handlu detalicznym, których najbardziej widoczne, największe płaszczyzny mają powierzchnie większe niż 75 cm2, ostrzeżenia o szkodliwości zajmują powierzchnie nie mniejsze niż po 22,5 cm2 na każdej z tych płaszczyzn.

5. Na opakowaniach tabaki umieszcza się jedno ostrzeżenie o szkodliwości zajmujące nie mniej niż 30% jednej największej, najbardziej widocznej płaszczyzny opakowania.

6. Informacje wymienione w ust. 1 pkt 2, sformułowane w języku polskim, zajmują powierzchnię nie mniejszą niż 10% jednej z bocznych płaszczyzn opakowania jednostkowego papierosów.

7. Ostrzeżenia wymienione w ust. 1 pkt 1 umieszcza się także na opakowaniach zbiorczych występujących w handlu detalicznym, przeznaczając na nie co najmniej 30% jednej z największych płaszczyzn opakowania i co najmniej 40% drugiej z największych płaszczyzn opakowania.

8. Na informacjach o wyrobach tytoniowych, o których mowa w art. 2 pkt 6, umieszcza się widoczne i czytelne ostrzeżenie powszechne o szkodliwości używania tytoniu, zajmujące co najmniej 20% powierzchni informacji.

Art. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalną zawartość substancji smolistych, nikotyny i tlenku węgla w dymie papierosowym, sposób ustalania i wykaz laboratoriów kontrolnych uprawnionych do ustalania zawartości tych substancji, a także treść, formę graficzną i sposób umieszczania ostrzeżeń i informacji, o których mowa w art. 9, biorąc pod uwagę rozróżnienie ostrzeżeń przed szkodliwością używania tytoniu na powszechne i dodatkowe oraz uwzględniając cele polityki zdrowotnej realizowanej ustawą, a w szczególności:

1) zmniejszenie rozpowszechnienia i intensywności używania wyrobów tytoniowych,

2) zmniejszenie szkód zdrowotnych wywołanych przez choroby odtytoniowe,

3) skuteczność nadzoru nad wyrobami tytoniowymi,

a także podstawowe standardy w tej dziedzinie określone przepisami prawa Unii Europejskiej.

Art. 11. Leczenie uzależnienia od używania tytoniu prowadzone w publicznych zakładach opieki zdrowotnej jest bezpłatne.

Art. 12. Kto:

1) produkuje lub wprowadza do obrotu handlowego wyroby tytoniowe, w których zawartość substancji szkodliwych przekracza dopuszczalne normy,

2) produkuje lub wprowadza do obrotu wyroby tytoniowe bezdymne, z wyjątkiem tabaki,

3) wprowadza do obrotu handlowego wyroby tytoniowe bez uwidocznienia na ich opakowaniu informacji o następstwach używania tytoniu lub o zawartości substancji szkodliwych,

4) reklamuje, promuje lub sponsoruje wyroby tytoniowe wbrew postanowieniom art. 8,

4) reklamuje, promuje lub sponsoruje wyroby tytoniowe wbrew postanowieniom art. 8 ust. 1 i 2,

5) eksponuje w punktach sprzedaży przedmioty imitujące opakowania wyrobów tytoniowych wbrew postanowieniom art. 8 ust. 3.

podlega grzywnie do 200 000 zł albo karze ograniczenia wolności albo obu tym karom łącznie.

Art. 12a. Kto umieszcza na opakowaniach wyrobów tytoniowych napisy, nazwy, znaki towarowe, symbole i inne znaki sugerujące, że dany wyrób tytoniowy jest mniej szkodliwy niż inne, podlega grzywnie do 200 000 zł albo karze ograniczenia wolności albo obu tym karom łącznie.

Art. 12b. Kto w procesie produkcji wyrobów tytoniowych stosuje dodatki zwiększające właściwości uzależniające od nikotyny tych wyrobów, podlega grzywnie do 500 000 zł albo karze ograniczenia wolności albo obu tym karom łącznie.

Art. 13. 1. Kto:

1) sprzedaje wyroby tytoniowe wbrew zakazom określonym w art. 6,

2) pali wyroby tytoniowe w miejscach objętych zakazami określonymi w art. 5,

3) dopuszcza na podległym mu terenie do palenia tytoniu wbrew zakazom określonym w art. 5

podlega karze grzywny,

2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Art. 13. 1. Kto:

1) sprzedaje wyroby tytoniowe wbrew zakazom określonym w art. 6,

2) będąc właścicielem lub zarządzającym obiektem lub środkiem transportu, wbrew przepisom art. 5 ust. 1a, nie umieszcza informacji o zakazie palenia tytoniu

podlega karze grzywny do 2 000 zł.

2. Kto pali wyroby tytoniowe w miejscach objętych zakazami określonymi w art. 5

podlega karze grzywny do 500 zł.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Art. 14. Jeżeli czyn określony w art. 12, 12a i 12b lub w art. 13 ust. 1 pkt 1 został popełniony w zakresie działalności przedsiębiorcy, za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za wprowadzenie wyrobów tytoniowych do produkcji, obrotu handlowego lub za organizację rynku.

Art. 15. 1.W razie popełnienia czynu określonego w art. 12 pkt 1–3, 12a i 12b lub w art. 13 ust. 1 pkt 1 sąd może orzec przepadek wyrobów tytoniowych stanowiących przedmiot czynu zabronionego, choćby nie stanowiły one własności sprawcy.

2. W razie popełnienia czynu określonego w art. 12 pkt 5, sąd może orzec przepadek wyrobów imitujących wyroby tytoniowe stanowiących przedmiot czynu zabronionego, choćby nie stanowiły one własności sprawcy.

Art. 16. W dekrecie z dnia 24 czerwca 1953 r. o uprawie tytoniu i wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 34, poz. 144, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1993 r. Nr 47, poz. 211) skreśla się art. 8a.

Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

PS. Ja tam nie chcę nic mówić, ale myślę, że od tytoniowych przedsiębiorców jakaś puszka tytoniu czy paczka cygar, to mi się należy. HOWGH!

Tags:

43 Responses to Ustawa antyfajczarska *całość

  1. lgatto
    lgatto
    10 marca 2010 at 07:05

    Z tego co pobieżnie przejrzałem brak tu zakazu o sprzedaży wyr. tytoniowych przez internet. Jeśli tego zabrakło, to jestem zadowolony i w nosie mam wszystkie inne zakazy ;)
    A w ramach mojego anarchizmu (który obudził się po pierwszej wypłacie z odliczonymi podatkami i innymi ZUSami) zamierzam zbojkotować miejsca tylko dla niepalących. I tyle. Ciekaw jestem jak będzie to wyglądało w mojej mieścinie, gdzie jest 50. tys. ludzi i tylko jedna/dwie knajpy powyżej 100m kw, w których można wydzielić miejsca dla obu grup. Jest tylko jeden problem. Jedna z restauracji znajduje się w zabytkowych zabudowaniach tzw. Sukiennicach. Ciekaw jestem jakie tam będą zmiany konstrukcyjne wprowadzone, aby spełnić założenia ustawy.

    • 10 marca 2010 at 07:19

      Moim zdaniem, zakaz sprzedaży wysyłkowej i przez internet był obecny w jakimkolwiek dokumencie sejmowym 30 marca ub roku. Była to opinia Rady Ministrów podpisana przez Tuska. Potem już go nie było. Natomiast spotykałem to ciągle w mediach. I tylko w mediach.

      Czekam,kiedy to zauważą państwo dziennikarstwo?

      • lgatto
        lgatto
        10 marca 2010 at 07:53

        Kpisz? Nigdy tego nie „zauważą” tylko przejdą nad tym do porządku dziennego. Opracowanie poprawek zrobił jakiś student prawa na szybko i tak mu wyszło, nie dziennikarzom się za to tłumaczyć.
        Przynajmniej mam taką nadzieję. Na w razie czego od 2 miesięcy robię większe zakupy i po puszkę-dwie odkładam, bo najbliższą trafikę mam w innym województwie… A już zupełnie nie wyobrażam sobie zakupów fajkowych i polowanie na nie.

  2. tatar.tatar
    10 marca 2010 at 09:10

    Dobra robota !
    Moje wątpliwości dotyczące miejsc gdzie będzie można zapalić:

    5) w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,

    Czyli tylko wewnątrz budynków. Czyli na koncercie plenerowym, w parku, na plaży zapalimy ? Pytam też w kontekście pkt.:

    10) w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci,

    Czym jest takie miejsce ? Czy to tylko plac zabaw, czy także park, plaża, czy dajmy na to skatepark ?

    • yopas
      10 marca 2010 at 09:20

      Na zewnątrz budynku, to już chyba nie jest pomieszczenie…

      • tatar.tatar
        10 marca 2010 at 10:13

        Oczywiście, pkt 5 jasno to atykułuje, ale jak się to ma do punktu 10 ?

  3. Alan
    Alan
    10 marca 2010 at 19:38

    Hm…więc o jakich sytuacjach mówi artykuł 6 pkt 5?

    • lgatto
      lgatto
      10 marca 2010 at 20:02

      Chodzi pewnie o automaty do papierosów i inne tego typu automaty :) pod „system samoobsługowy” nie wchodzi bogu dzięki zakup przez internet, bo byłoby to wyszczególnione.

      • Alan
        Alan
        10 marca 2010 at 20:06

        Fakt, zapomniałem o automatach. Zresztą ostatni raz widziałem takowe jakieś 6 lat temu…

      • 10 marca 2010 at 21:39

        Także o te półeczki przy kasie w sklepach dyskontowych z różnymi takimi męskimi, fajrantami i innymi takimi, które tamtejsi magazynierzy skupują od syndyków przejmujących hurtownie za długi.

  4. ben
    ben
    7 sierpnia 2010 at 13:27

    Poszukałem w internetowym wydaniu Dziennika Ustaw i zostawiam dla potomności – ustawa wchodzi w życie 15.11.2010r.

    Źródło: http://dokumenty.rcl.gov.pl/D2010081052901.pdf

    • jalens
      7 sierpnia 2010 at 13:46

      To wyżej jest praca robiona z tym tekstem, choć jeszcze przed publikacją w D.U., ale nad starymi tekstami. Tak że jest to prawo w całości, a nie pitolenie, ze coś się zmieniło gdzieś tam. To, co pokazałeś, jest w opracowaniu wyżej wyszczególnione na czerwono. Poprawek w senacie prawie nie było, a i tak te nieliczne sejm odrzucił w powtórce głosowania. :D Z tego, co wiem, całość tej ustawy – czyli tekst jednolity – jako pierwsza pokazała się u nas. Zresztą nie wiem, czy można ją znaleźć gdziekolwiek indziej, jako zapis całości.

      • ben
        ben
        7 sierpnia 2010 at 14:15

        Podrzucając swoje źródło miałem nadzieję, że dorzucisz właśnie te szczegóły na temat swojego opracowania – i nie zawiodłem się. :)

        Ale swoją drogą, dobór kolorów jest dość mylący – gdyby czerwone było niebieskie, a niebieskie czerwone, wypadłoby bardziej naturalnie… ale może to tylko ja.

        • jalens
          7 sierpnia 2010 at 14:46

          Hihihi, patrzę okiem grafika – od ultrafioletu, do podczerwieni. Czerwone jest ważniejsze :)
          W tekście jest też zdanie Niebieskim kolorem oznaczyłem części uchylone, czerwonym fragmenty uchwalone kilka dni temu na Wiejskiej.
          Nie kłocę się, uzasadniam. Po swojemu, rzecz jasna. :mgreen:

          • ben
            ben
            7 sierpnia 2010 at 16:16

            Niby ważniejsze, ale mi się czerwone bardziej kojarzy z uchylonym. Jednak skoro nikt inny nie zgłosił pretensji, to jednak tylko ja. :)

            • jalens
              7 sierpnia 2010 at 16:30

              Jak Ci się coś nie podoba, to zawsze pisz. Może być tak, że we mnie na jakieś protesty powstanie Kim Dzong Il i będę się kłócił jak Chavez o ropę, że natchnie mnie i napompuje poczucie nieomylności i mitomania – co mi się zdarza dość często – ale w końcu do mnie dotrze, o Co Ci chodzi. Tak jak dotarło z tym dopisaniem 2 zdań i wyodrębnieniem na marginesie.
              Co do kolorów – rzecz mi się wydaje tak nieistotna, że mi się nie chce tego zmieniać. Nie dlatego, że myślę, iż mam rację, ale robić mi się nie chce :D

  5. lila
    4 września 2010 at 20:29

    Witam. Mam pytanie odnośnie małych, jednoizbowych lokali gastronomiczno-rozrywkowych. Orientuje się ktoś, jak to obecni wygląda?
    Powyżej jest podane:
    „(…) a w przypadku jednoizbowych lokali gastronomiczno-rozrywkowych, w których powierzchnia tej izby nie przekracza 100 m2, właściciel lub zarządzający podejmie decyzję, czy lokal w całości przeznaczyć dla osób niepalących, czy dla osób palących, o czym w widoczny sposób informuje przy wejściu do lokalu.”

    Natomiast na wielu stronach w Internecie jest podane coś w stylu:
    „Ostatecznie w lokalach, w których znajduje się tylko jedna sala obowiązywać będzie całkowity zakaz palenia tytoniu. Właściciele małych jednoizbowych lokali nie będą mieli możliwości wyboru – jak mylnie podaje część mediów.” (z wiadomości na http://www.mmpoznan.pl)
    Jak to więc jest?

    • Alan
      Alan
      4 września 2010 at 21:18

      Nie jestem dobry w te klocki, ale po zapoznaniu się z ustawą, wychodzi że…masz rację. Punk czwarty artykułu 5a uchwały z dnia 8 kwietnia 2010 roku brzmi tak…

      Właściciel lub zarządzający lokalem gastronomiczno-rozrywkowym z co najmniej dwoma pomieszczeniami przeznaczonymi do konsumpcji, może wyłączyć spod zakazu określonego w art. 5, zamknięte pomieszczenie konsumpcyjne, wyposażone w wentylację zapewniającą, aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.”;

      …a nie tak jak w powyższym wpisie. Ciekawe…Czyli generalnie jeśli właściciele takiego lokaliku będą chcieli być mili dla palących, to przyjdzie im dobudować jakąś palarnię. Tak to widzę.

      • lila
        4 września 2010 at 22:08

        No, z tego by tak wynikało.
        Dzięki za odpowiedź.

        15 listopada zakaz wchodzi w życie, a wiele osób ( w tym właściciele pubów, jak zdążyłam się zorientować) nadal nie wie, w jakiej formie on wejdzie.

        • Rheged
          4 września 2010 at 23:30

          Trzeba będzie poszperać znowu w ustawach, bo z tego, co Alan zacytowałeś, nie wynika, żeby coś się zmieniło – cytat nie dotyczy jednoizbowych lokali. W wolnej chwili zobaczę, jak to jest.

          • Alan
            Alan
            4 września 2010 at 23:58

            Sprawdziłem pierwotną ustawę i wszystkie poprawki. Tego czwartego punktu nie znalazłem w takim brzmieniu, jakie jest w Jacka wpisie. Ale ja się słabo mogę znać…

            • lila
              5 września 2010 at 16:53

              Dokładnie, wygląda tak, jakby zniknął zapis dający właścicielom małych lokali możliwość wyboru, co do ewentualnego wprowadzenia przez nich zakazu…
              Informacje obecnie podawane w Internecie zawierają rozbieżności pod tym względem. Jedne nadal mówią o pozostawieniu decyzji właścicielowi małego lokalu, inne o totalnym zakazie palenia tam, gdzie nie da się wygospodarować pomieszczenia na palarnię. Możliwe, żeby tak znacząca zmiana przeszła tak cicho, niezauważenie? Przecież wcześniej szum z tego powodu był spory, właśnie odnośnie kwestii małych, jednoizbowych lokali.

              • je2bnik
                14 września 2010 at 13:55

                W ogłoszonym tekście nowelizacji nie ma tego fragmentu, który znlazł się w „ujednoliceniu” jalensa (o tym czy restaurator/właściciel będzie mógł zdecydować czy lokal ma być dla palących czy nie, zatem pozostanie tylko wydzielić odpowiednie pomieszczenie(zamknięte i zaopatrzone w odrębną wentylację). Wydzielić je tak żeby dym tytoniowy nie wydostawał się na zewnątrz więc np ściankami z płyt kartonowo-gipsowych. BTW to jest dobry przykład na to że prawem jest to, co znajduje się w dziennikach urzędowych a nie w mediach.

  6. Anna
    14 września 2010 at 10:09

    Proszę mi wytłumaczyć jak właściel Trafiki który funkcjonuje jedynie dzięki temu,że sprzedaje papierosy taniej od ceny drukowanej ma funkcjonować nadal? Czy nie oznacza to bankructwa i wspierania marketów?! Kto pojedzie do Trafiki jeśli w Markecie dostanie taką samą cenę za papierosy! Płakać się chce… i uciekać z tej głupiej polski…

    • jalens
      14 września 2010 at 10:49

      Jeśli pytanie nie jest retoryczne, to zapytaj kolegę PiotrekN – wydaje mi się, że cena drukowana jest ceną maksymalną sugerowaną i nadruk bardziej chroni konsumentów niż kupców.

  7. Anna
    14 września 2010 at 10:54

    Oczywiście,że pytanie nie retoryczne.Jak dobrze rozumiem od 15 listopada będzie obwowiązywał zakaz sprzedaży w cenie niższej niż drukowana? Kolega PiotrekN niewiele mi mówi niestety – może jakiś namiar? Dziękuję i pozdrawiam.

  8. jalens
    14 września 2010 at 11:25

    Piotrek to szef Fajkowo.pl, patrona naszego portaliku. Mail, GG, telefon masz właśnie tam. O handlu wyrobami tytoniowymi wie wszystko. Nawiasem mówiąc, to on mnie namówił, bym spróbował ustawę „ujednolicić”.

  9. JSG
    JSG
    14 września 2010 at 12:57

    A to ciekawe, zawsze wydawało mi się że sprzedaż tytoniu poniżej tej ceny jest niezgodna z ustawą o akcyzie, ale widać coś źle sobie wyobrażałem..

    • je2bnik
      14 września 2010 at 13:43

      A są takie przepisy w ustawie o podatku akcyzowym?

  10. Anna
    15 września 2010 at 13:47

    Tytoniu owszem. Papierosy można sprzedawać poniżej ceny na opakowaniu.

    • cusu
      15 listopada 2010 at 15:12

      Chciałbym się dowiedzieć kto będzie egzekwował zakaz palenia wyrobów tytoniowych w zakładach pracy i kto może nakładać kary na pracowników, którzy łamią prawo, czy może to zrobić pracodawca? czy musi wezwać odpowiedni organ, który może ukarać pracownika i od kiedy może to zrobić? czy od 15.11 czy dopiero od 01.01.11 ?

      • jalens
        15 listopada 2010 at 16:17

        Niestety, odpowiedzi na tego typu pytania trzeba szukać bezpośrednio u źródła, czyli w odpowiednich ministerstwach. Próbujemy otrzymać oficjalne stanowiska za pośrednictwem biur prasowych, ale to, niestety, trwa i jedne organy odsyłają nas do innych. Ostatnimi czasy w naszym kraju uchwala się więcej ustaw, niż jest się w stanie zinterpretować. Nie mówiąc już o ich egzekwowaniu.

        Twoje pytania wpiszę do odpowiedniego zeszytu i dołączę je do kolejnego pakietu wysyłanego do urzędów i organów.

  11. JSG
    JSG
    15 listopada 2010 at 15:51

    Anna poruszyła ciekawy temat- sprzedaży wyrobów tytoniowych poniżej nadrukowanej ceny- otuż organoleptycznie przekonałem się dziś że problem ten dotyczy także tytoni fajkowych- jeden z kiosków na dworcu centralnym sprzedawał tytonie od złotówki do kilku złoty taniej, od dziś zaniechali tego procederu, co zniechęciło mnie do zakupu… i spowodowało żem smutny…

  12. PiotrekN
    PiotrekN
    15 listopada 2010 at 16:26

    Do dziś można było sprzedawać poniżej zarówno tytonie jak i papierosy, od dziś jest to niezgodne z ustawą. Czy to jest wspieranie marketów … być może, może to być również zachęta aby być konkurencyjnym także na innych polach i tym przyciągnąć klientów (jakość obsługi, bogata oferta asortymentowa, godziny pracy, promocje itp. itd.) a w kieszeni zysku będzie więcej, bo chyba o to właśnie chodzi :)

    • jalens
      15 listopada 2010 at 16:56

      Piotrek to znalazł, ja nie zauważyłem – w art. 2 ustawy, czyli w części definicyjnej 7) „promocja wyrobów tytoniowych” – publiczne rozdawanie wyrobów tytoniowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premiowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, oferowanie wyrobów tytoniowych konsumentom po obniżonej cenie w stosunku do ceny wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym wyrobu, organizowanie konkursów opartych na zakupie wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych, bez względu na formę dotarcia do adresata,

  13. jaro
    17 listopada 2010 at 15:59

    4. Właściciel lub zarządzający może wyłączyć spod zakazu określonego w art. 5 wydzielone pomieszczenie w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych, a w przypadku jednoizbowych lokali gastronomiczno-rozrywkowych, w których powierzchnia tej izby nie przekracza 100 m2, właściciel lub zarządzający podejmie decyzję, czy lokal w całości przeznaczyć dla osób niepalących, czy dla osób palących, o czym w widoczny sposób informuje przy wejściu do lokalu.

    ZNACZY ,ŻE TO JUŻ JEST NIEAKTUALNE? W lokalu do 100 m2.

    • Alan
      Alan
      17 listopada 2010 at 16:01

      Parę tygodni temu o tym rozmawialiśmy, nieaktualne niestety. Zaraz poprawię, dzięki za przypomnienie.

  14. katarzyna
    22 listopada 2010 at 16:01

    Witam!
    Proszę o wyjaśnienie ważnej dla mnie kwestii.
    Otóż pracuję jako dekorator sklepowy, i z tej racji często przebywam w sklepach znajdujących się w galeriach handlowych. Zawsze paliłam przed wejściem, tam też stały kosze z popielniczkami. Teraz kosze zostały, ale popielniczki zostały zdemontowane:( Pojawiły się też przy nich takie oto informacje : NA TERENIE CAŁEGO OBIEKTU ORAZ NA PRZYSTANKACH OBOWIĄZUJE CAŁKOWITY ZAKAZ PALENIA.
    Zatem pytam, czy mogę palić na chodnikach/parkingach/ wiatach na wózki znajdujących się na zewnątrz budynku galerii handlowej??
    Na razie palę, bo ochroniarz i tak mandatu mi nie wystawi, a nim przyjedzie policja czy straż miejsca minie trochę czasu, ale chciałabym wiedzieć, jak to wygląda i czy zarządca C.H może mi zabronić palić poza budynkami.
    Proszę o odpowiedź.
    Katarzyna

    • jalens
      22 listopada 2010 at 16:36

      Pani Katarzyno, niestety, właściciel – zakładając, że cały teren jest własnością CH – może zakazać palenia na swojej posesji lub w dowolnym jej fragmencie. Ale na to nawet nie trzeba było ustawy. Podobnie jak nie trzeba specjalnej ustawy o zapobieganiu fotografowaniu, aby Centra rościły sobie prawa do zakazywania fotografowania fontanny pod Arkadią, czy dolnego dziedzińca przy Złotych Tarasach.

      Proszę pamiętać, że na tym portalu nie uzyska Pani wiążącej opinii prawnej na temat ustawy. Dobrym adresatem dla takich pytań może się okazać portal policji lub straży magistrackiej.

      U nas co najwyżej półżartem… Sami bowiem nie wiemy, co można, a czego nie można, jak prawo obowiązuje od tygodnia i jest dziurawe jak uchwyt do pałki służbowej tonfa.

      Pisze Pani o wezwaniu przez ochroniarzy policji, jeśli Pani będzie palić na powietrzu – otóż tego się Pani nie musi bać, bo do pilnowania terenu jest ochrona, a nie policja i Pani nie narusza prawa, ale widzimisię właściciela terenu.

      Wystarczy zgasić papierosa i, jak sądzę, będzie po sprawie.No, chyba, ze Pani wgniecie niedopałek obcasem w drogocenną kostkę bauma, wówczas Pan może być ukarana za śmiecenie… Jeśli ochroniarzy będzie dwójka, a Pani jedna, to już może być Pani oskarżona o cokolwiek.

  15. katarzyna
    22 listopada 2010 at 17:06

    Błyskawiczna odpowiedź:)
    Pięknie Panu dziękuję.
    Zostaje mi więc, tak jak się domyślałam, albo szybki bieg na pierwszy metr terenu należącego do miasta( a niebędący bla bla bla..: patrz Ustawa…)), albo „tajniaczenie” i ewentualne machanie rzęsami przy nakryciu przez ochronę :))
    Raz jeszcze dziękuję za odpowiedź,
    pozdrawiam
    Katarzyna

    • jalens
      22 listopada 2010 at 17:25

      Trzepotanie rzęsami to potężny oręż, niestety większość palaczy fajki, czyli facetów, nie posiada tego w swoim arsenale.
      Pozostaje nam rżnięcie grzecznego głupa.
      A Pani mogę poradzić autoterapeutyczne przemanipulowanie problemu, czyli zdrowe nastawienie – bieganie na teren miasta warto traktować jak darmowy aerobik :) Poza tym rozwija umiejętności topograficzno-geograficzne :)

      • Katarzyna
        23 listopada 2010 at 12:00

        Zdaje się, że manipulowanie musi wejść nam w krew, podobnie jak bieganie:)

        Barbarzyństwem jest jednak ta ustawa, i kompletnym idiotyzmem.
        Ja palę tylko papierosy,ale Panowie fajki,a fajka to część kultury. Zresztą, papierosy też!
        Niestety popkulturowy, owczy pęd w definiowaniu marchewki jako owocu, wyliczaniu krzywizny banana a teraz pędzie za superhigienicznym stylem życia bierze górę.
        O tempora, o mores!
        A za klasykiem powtórzę: Kury im szczać prowadzać, a nie politykę robić!
        Pozdrawiam miłośników patrzenia na świat przez chmurę dymu :)

Skomentuj tatar.tatar Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


*