Było dirty dozen, to teraz lucky thirteen. I nie chodzi oczywiście o album Neila Younga, tylko o kolejną edycję akcji recenzja. W której, uwaga, powrócimy do źródeł. Czyli do recenzowania blendów stanowiących ziemi tej sól. Czyli do naturali. Czytaj: będzie Virginia. Zasady są niezmienne (gdyż uważamy, że pewne rzeczy w życiu powinny być trwałe jak…
Kolejna recenzja, kolejny aromat. Dłuższą chwilę zastanawiałem się co mógłbym napisać we wstępniaku. Jak zapewne większość czytelników wie, do aromatów mam stosunek jak przysłowiowy pies do jeża. Rozpatrywałem wykonanie wolty rodem z archaicznego dowcipu o studencie zoologii, który – nauczywszy się na egzamin z fauny świata wyłącznie o słoniu – został przez profesora zapytany o…
Uwaga! Przed przystąpieniem do lektury ninejszego tekstu proszę się dobrze zastanowić i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy aby na pewno wiem co właśnie zamierzam zrobić. Tymi optymistycznymi słowami zapraszam do przeczytania mojej pierwszej recenzji. A więc tak: jeszcze przed zgłoszeniem się do akcji recenzji sporadycznie przekopywałem fajkanetowe archiwa w poszukiwaniu wiedzy na temat tytoniu. Minęło już sporo…
Na przesyłkę się czeka. Czasem niecierpliwie, czasem bez emocji, czasem się o niej zapomni i niespodzianką, przeważnie miłą, jest jej pojawienie. Ja na moją tytoniową przesyłkę czekałem cierpliwie, cierpliwie jej wyglądałem po powrocie z pracy, tak cierpliwie, że o mały włos jej nie przegapiłem! Z tej cierpliwości nie rozerwałem natychmiast koperty na strzępy, tylko odłożyłem…
Tytoń dotarł do mnie w… no właśnie. Nie dotarł. Został brutalnie wydarty z przepastnej paszczy Wielkiej Pocztowej Wszetecznicy. Po tygodniu oczekiwań, podczas akcji ratunkowej, okazało się, że tzw. Urząd Pocztowy nie zaniósł listu ni awiza, bo nie miał wolnych zasobów ludzkich w postaci listonosza z pierdopędem. Po co o tym piszę? Ano po to, że…
Moim pierwszym tytoniem był gorąco polecany w trafice Borkum Riff Vanilla. Chciałbym ten specyfik na zawsze wymazać z pamięci – nie udało się, koledzy z krakowskich spotkań potwierdzą, że moja nienawiść trwa. Później wypaliłem jeszcze trzy lub cztery inne mieszanki tego typu: jakieś Mac Bareny i Larsena. Przełomem był zakup Da Vinci: cierpiałem do połowy…
Najnowsze komentarze