Z głębokim żalem żegnamy Jacka A. Rochackiego – człowieka, który swoją pasją, talentem i ogromną wiedzą wzbogacił świat sztuki złotniczej, artystycznej i tradycji fajczarskiej. Jacek był nie tylko mistrzem rzemiosła, ale także myślicielem, nauczycielem i pasjonatem, który z poświęceniem i oddaniem dzielił się swoim doświadczeniem z każdym, kto potrafił docenić piękno i sens tworzenia.
Jako artysta-plastyk i złotnik, Jacek łączył rzemiosło z filozofią – dla niego każdy przedmiot miał swoją historię, duszę i znaczenie. Przekonywał, że materia, z której powstaje dzieło – drewno, metal, wrzoścowy korzeń – wymaga zrozumienia, szacunku i staranności. Jego podejście, pełne zaangażowania i autentyczności, inspirowało kolegów, adeptów oraz miłośników piękna.
Dla społeczności, którą współtworzył – zwłaszcza użytkowników portalu poświęconego fajce – Jacek był drogowskazem. W swoich tekstach, wywiadach i refleksjach promował wartości: rzemieślniczą jakość, odpowiedzialność, świadomość i ciągłe dążenie do poprawy. Dzięki niemu wielu odkryło, że starą fajkę można odnowić z szacunkiem dla tradycji – nie jak relikt, ale jak narzędzie codziennego rytuału.
Jego odejście to ogromna strata – dla bliskich, dla środowiska artystycznego, dla wszystkich, którzy cenili uczciwość warsztatu i głęboką pasję. Jednocześnie to okazja, by podziękować: za umiejętność przekazywania wiedzy, za filigranowy kunszt, za to, że potrafił pokazać piękno w prostocie materiałów, dla których wielu nie miało cierpliwości. Niech jego dzieła, jego nauki i jego duch pozostaną z nami – jako wyraz szacunku dla tradycji, dla rękodzieła i dla prawdziwego artysty.
Spoczywaj w pokoju, Jacek. Twoja praca i Twoje idee będą żyły dalej w milczeniu drewna, cichym szeleście patyny i wspomnieniach tych, którzy mieli zaszczyt Cię znać.
RIP