Rzecz, którą powinien spróbować każdy wielbiciel angielskich mieszanek – czysta latakia. Lekki, puszysty dym, którego prawie się nie czuje przy zaciąganiu. Umiarkowanie słodki, lekko mentolowy, wędzonkowaty, jakby skórzany. Nawet przy przeciąganiu nie gubi smaku. Nie trzeba prowadzić żaru za rączkę. Nic nie bulgocze, chyba że ktoś wsadzi fajkę w rurę odkurzacza – w końcu to…
Dużo fajek, dużo tytoniu, mnóstwo dymu, wspaniała atmosfera - czyli drugie fajkanetowe spotkanie mamy za sobą, tym razem w zdecydowanie większym gronie i lepszej organizacji. Przybyło niemalże 20 osób, z czego większość stanowili aktywni użytkownicy fajkanetu. Nie zabrakło również kilku członków warszawskiego pipe clubu oraz gościa specjalnego.
Okiem laika jest to fajka z okresu pre-Cadogan. Stwierdzałoby to oznaczenie serii (LF 32), którego na cadoganach nigdy nie widziałem (choć pipedia w seriach Orlika wspomina jedynie o znakowaniu L oraz LX). Również w katalogach na pipepages brak numeru 32, za to są sąsiednie 31 i 33 w tych samych kształtach. Czyli tak naprawdę nie…
Pierwszy raz skosztowałem Fire Dance Flake po wymianie próbek z jednym z forumowiczów - było to niespełna rok temu. Pamiętam, że tytoń ów wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Gdy niedługo po tym kupiłem całą puszkę, wciąż zachwycałem się jego aromatem, łatwością spalania i zapachem, jaki wokół siebie roztaczał.
U nas wywiad-rzeka, a na FMS opowieści przy fajce http://www.fajczarze.pl/forum/viewtopic.php?f=11&t=4269&p=58916#p58916
Ogłoszony 14 lipca zlot fajkanetowiczów mianowany jako I Fajkowy Plener Wymiany Twarzy i Fotografii, a po drodze przeobrażony w I Przemyślne Święto Fajki, mimo iż się odbył, to nie w pierwotnie zaplanowanej formie. Można powiedzieć, że z początkowego planu niezmienna pozostała jedynie data, czyli 28 sierpnia 2010 roku. Co wcale nie oznacza, że nie ma…
Produkt ten, jak głosi producent, jest ukłonem dla Tobacco Lords of Glasgow & the Commonwealth of Virginia. W 1707 roku Traktat o Unii między Szkocją a Anglią dał szkockim kupcom możliwość handlowania na terenie angielskich terytoriów zamorskich, szczególnie w Ameryce Północnej. Do tego celu najdogodniejsze warunki miało małe miasteczko Glasgow, a to za sprawą położenia.…
Lubię ludzi, lubię poznawać nowych, w tym wypadku nowych fajkarzy i fajczarzy. Powiedzieć mogę, że my w Polsce nie jesteśmy gorsi od naszych kolegów na świecie - ba, dzięki swojej otwartości i sympatii możemy być liderami. Nie boję się konfrontacji z innymi fajkarzami na świecie. Zagraniczne wojaże pozwalają lepiej widzieć miejsce, które się zajmuje.
Wpadłem na taką oto fajkę, Vintage 1950’s Pipe – Stobo Ltd – Barlington Make. Ktoś coś wie o niej? Sam nic nie znalazłem. Skąd wiadomo o jej dacie? Sprzedawca pisze, że znajomy go o tym poinformował. Dodatkowe zdjęcia MOŻE będą. Nawet mi się podoba…
Chap St. Claude napełniony do połowy bałkańskim płatkiem. Przede mną biurko, a na nim kartka bladożółtego papieru o gramaturze 120g, zestaw ołówków Koh-i-noor od 8B do 2H, temperówka, kilka gumek do wycierania, kawałek papieru ściernego gradacji 800 (do ścierania gumek na kant) i bawełniana szmatka do zmiatania pyłu grafitowego. Odpalam fajkę i od razu ostrzę…
Przy okazji recenzji Balkan Sasieni wspominałem o tytoniach, które w jakiś sposób próbują wypełnić pustkę po nieodżałowanym Balkan Sobranie. Niestety, zdecydowana większość przynosi tylko ujmę określeniu „balkan”, a do tej grupy wielu fajczarzy zalicza gawithowski produkt sygnowany właśnie tym mianem. Ale czy to już na starcie go dyskwalifikuje?
Nienawidzę burleya. Odkąd pierwszy raz udało mi się wyczuć jego naturalny aromat, do każdego tytoniu z burleyem w składzie podchodzę jak pies do jeża. Gorzki, gryzący, suchy jak gardziel po ciężkiej imprezie psuł smak niemal każdej palonej przeze mnie mieszanki. Sytuację poniekąd ratował solidny casing – wtedy przynajmniej czuło się tylko ten syrop. Coś się…
Od rzeźbiarstwa do fajkarstwa. Dobrze znany zarówno w Polsce jak i za granicą. Aktywny uczestnik wielu imprez okołofajkowych. Organizator Fajowego Święta Bróg, współorganizator przemyskiego Święta Fajki. Bywa, że malarz. Mowa o Zbyszku Bednarczyku, który zgodził się na rozmowę w kolejnej części cyklu „Mistrz i internauci”.
Kolejny, po Navy Flake, produkt Samuela Gawitha, który poprzez nazwę oraz grafikę na opakowaniu próbuje wprowadzić w naszą podświadomość skojarzenie z morskimi wojażami – bowiem „skiff” to ni mniej ni więcej jak określenie różnych typów niewielkich łodzi (w Ameryce natomiast tym terminem definiuje się małą, morską łódź rybacką). Jak to się ma do rzeczywistych wrażeń?…
Przewędrowały od Dunhilla do Orlika, a niedawno wykupione przez firmę Altadis. Mowa oczywiście o wszystkich tytoniach produkowanych początkowo przez Dunhilla. Pomimo zmiany producentów, puszki wciąż oznaczane są nazwą pierwotnej marki. Ale opakowanie to nie wszystko, najważniejsza jest zawartość.
Najnowsze komentarze